Czytelnikom, którzy zaglądają na naszego bloga od dłuższego czasu, nie trzeba nic tłumaczyć. Za to zupełnie nowym gościom przybliżany formułę wpisów z serii pn. Kto pyta, nie błądzi... Otóż w listopadzie 2023 r., w ramach projektu finansowanego ze środków Ministerstwa, rozpoczęliśmy cykl prezentowania odpowiedzi na nadsyłane, czy zadawane podczas rozmów, webinarów itd., pytania. Ciągle czynny jest adres: instytut@ipswin.pl
Skoro pojawiają się pytania, to czas na odpowiedzi.
Pytanie 1. Jaki jest maksymalny okres przysługiwania świadczeń dla studentów, którzy realizują jednolite studia magisterskie trwające 11 semestrów?
Odpowiedź: 14 semestrów.
Na wstępie należy wyjaśnić, że aktualny jest spór, jak prawidłowo należy wykładać art. 93 ust. 4 PSWiN; czy liczymy semestry studiowania, czy chodzi o semestry, w których student otrzymał pomoc materialną. W mojej ocenie to drugie stanowisko jest prawidłowe. Bez względu na wybrany wariant, zastosowanie znajdzie art. 93 ust. 5 PSWiN, zgodnie z którym łączny okres, o którym mowa w ust. 4, jest dłuższy o 2 semestry w przypadku, gdy student podjął jednolite studia magisterskie, których czas trwania określony w przepisach prawa wynosi 11 albo 12 semestrów. Mogłoby się wydawać, że okres 11 semestrów należy powiększyć o 2 semestry, to jednak ustawodawca przyjął konstrukcję, która opiera się na wariancie, zgodnie z którym podstawowy okres to 12 semestrów (art. 93 ust. 4), natomiast gdy chodzi o studia trwające 11 lub 12 semestrów, to ww. podstawowy okres powiększa się o 2 semestry. Nie ma więc znaczenia, czy student realizuje studia magisterskie jednolite trwające według programu studiów 11 lub 12 semestrów, bowiem podstawowy okres, wymieniony w art. 93 ust. 4, wydłuża się o 2 semestry. Tym samym chodzi o 14 semestrów przysługiwania pomocy materialnej.
Trzeba jednak pamiętać, że chodzi tu o studia jednolite magisterskie trwające 11 lub 12 semestrów, a nie studia pierwszego i drugiego stopnia.
Pytanie 2. Student przepracował cały 2022 rok - dochód po odliczeniu wyniósł 12799,34 zł, natomiast od stycznia 2023 r. student pracuje i dochód od stycznia do sierpnia wyniósł 8378,74 zł. Po podzieleniu dochodu przez 20 miesięcy przeciętne wynagrodzenie wynosi 1058,90 zł. Czy można uznać, że student jest samodzielny finansowo?
Odpowiedź: Nie.
Należy pamiętać, że jest kilka dróg do tzw. samodzielności finansowej, która pozwala na pominięcie rodziców studenta obliczając dochód na użytek stypendium socjalnego. Jedną z tych przesłanek jest dochód w kwocie 930,35 zł miesięcznie. Skoro więc student ubiega się o stypendium socjalne w roku akad. 2023/2024 to interesują nas dwie podstawowe kwestia:
1) dochód w podstawowym roku podatkowym, tj. 2022. Dochód za rok 2022 należy obliczać w ten sposób, że suma (dochód roczny) należy podzielić przez liczbę miesięcy, gdy był on osiągany. Skoro więc student pracował przez cały 2022 rok to należałoby ów dochód roczny podzielić przez 12. Kwota w wyniku tego działania matematycznie nie może być mniejsza niż 930,35 zł miesięcznie.
2) dochód po roku podstawowym, tj. od stycznia do września 2023 r. - należy zsumować dochody z każdego miesiąca i podzielić przez 9. Kwota nie może być mniejsza niż 930,35 zł. Uważny czytelnik zada pytanie, dlaczego dochód należy podzielić przez 9, skoro student złożył wniosek o stypendium we wrześniu, więc mogłoby się wydawać, że dzielić należy przez 8. Okres stypendialny jednak zaczyna się w październiku 2023 r., co oznacza, że należy zsumować dochód od stycznia do września 2023 r. i podzielić przez 9.
Korzystając z okazji, przypominamy, że tematyka samodzielności finansowej była omawiana na blogu:
Pytanie 3. Student przedłożył orzeczenie o niepełnosprawności, które było ważne do 31 grudnia 2021 r. Na podstawie art 23 ustawy z dnia 9 marca 2023 r., ważność tego orzeczenia zostala przedłużona do 31 marca 2024 r. Czy znajdą tutaj zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 2023 r. o szczególnych rozwiązaniach służących zachowaniu ważności niektórych orzeczeń o niepełnosprawności oraz orzeczeń o stopniu niepełnosprawności?
Odpowiedź: Tak.
Na podstawie art. 1 ww. ustawy z dnia 19 grudnia 2023 r. przedłużono ważność orzeczeń, które zachowały ważność na podstawie art. 23 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. Zgodnie z tym przepisem, orzeczenie pierwotnie ważne do 31 grudnia 2021 r., zachowuje ważność do dnia 30 września 2024 r., jednak nie dłużej niż do dnia, w którym nowe orzeczenie o niepełnosprawności albo nowe orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, stanie się ostateczne. W tym miejscu odsyłamy do wpisu pt. Przedłużenie ważności orzeczeń raz jeszcze!
------
Cierpliwym Czytelnikom dziękuję za wytrwałość i - tradycyjnie - z okazji Świąt Wielkiej Nocy przesyłam życzenia zdrowia i spokoju, ale i wszelkiej pomyślności - w życiu osobistym i zawodowym!